en toen waren we in Spanje.....

We zijn vanuit Vlissingen  naar Oostende gegaan, daar kwamen we aan en kwamen erachter dat er kermis was. Zelfs ik was hier niet zo heel erg blij mee, de volgende dag ben ik nog even over de kermis gelopen en toen gingen we rond een uur of elf naar bed.

Ik sliep als een blok en zoals altijd ik werd van geen een geluidje wakker. Mijn ouders vertelde die ochtend dat om 3 uur s’nachts ze voetstappen hoorden….. Mijn moeder snelde zich naar het luik en zag dat er een jongen op het dek stond, met een wat groffe taal die ik hier maar niet ga benoemen zag ze de jongen van de boot afrennen. Dus wij denken dat de jongen wilde inbreken, maar besefte niet dat er ook mensen op een boot slapen….

Dus dat was nog een avontuur op zich ook al sliep ik.

Vanuit Oostende gingen we naar Dartmouth daar lagen we achter een meerboei, daar heb ik nog lekker gewandeld en gezwommen heerlijk!!!!

Na vier nachten in Dartmouth gingen we naar Spanje. Dat vond ik wel heel spannend, omdat we 3 nachten door moesten. De 1^e nacht werd mijn moeder jammer genoeg zeeziek, maar na een paar uurtjes boven de zak ging het wel weer. Omdat ik me onderweg best wel verveelde heb ik 2 boeken van ongeveer 250 blz. gelezen….

De 2^e en de 3^e nacht heb ik de 1^e wacht samen met mijn moeder gedaan (van 8 uur tot 1 uur). De laatste dag hebben we tot 3x toe een geweldige dolfijnen show gezien als ik eraan terug denk begin ik meteen weer te glimlachen. De eerste keer was er ook een moeder met een kleintje daarna een kleine groep rond de 5, de laatste keer waren het wel rond de 25 dolfijnen ongelofelijk!

We kwamen die avond om 9 uur aan in La Coruña het is hier echt prachtig. Ik mis mijn vriendinnen wel heel erg en ook mijn familie, maar gelukkig kan ik gewoon contact met ze houden.

Dat is de reis tot nu toe. In een woord te omschrijven ‘’Geweldig” 

Het wordt nu wel heel echt hoor, mijn ouders zeggen ook de hele tijd we moeten nog een weekje werken!!

Op school wordt het nu ook wel duidelijk dat ik weg ga, bijvoorbeeld dat er nu schooluitjes worden besproken voor volgend jaar en daar ben ik dan niet bij. Ik heb nu ook al contact met mijn nieuwe leraren van volgend jaar dat is wel heel erg spannend. Het voelt ook gewoon allemaal zo van gaat dit echt gebeuren. Maar ik besef me nu wel heel erg dat ik volgend jaar mijn familie en vrienden niet ga zien, Ik ga bijvoorbeeld mijn beste vriendinnen en mijn oma heel erg missen.

Maar gelukkig bestaat er Skype en andere sociale media waardoor ik contact kan houden.

Afscheidsfeest

Ik zat al heel lang over na te denken om een afscheidsfeest te doen, ik heb besloten om dat ook te gaan doen. Op 9 juli hou ik mijn afscheidsfeest dan varen we ook weg uit de haven.

Wil jij ook komen stuur mij dan even een appje dan zal ik de precieze tijd en plaats even sturen.

Als je komt neem dan zelf eten en drinken mee en ook graag opruimen afloop (We willen namelijk geen extra gewicht meenemen.)  ;D Ik hoop je daar te zien!

Ik heb er in ieder geval al veel zin in tot dan!

Hoe is het nu?

Het is 32 dagen voordat we weg gaan, het wordt steeds spannender. Eerst besefte ik me het nog niet zo goed dat ik wegging, maar nu dat het steeds dichterbij komt doe ik dat zeker wel. Ik merk het eigenlijk wel aan alles, het is nu ook heel erg zo dat ik merk wie mijn echte vriendinnen zijn en wie niet. Veel mensen en kinderen begrijpen niet dat ik het soms heel moeilijk vind dat ik wegga. Het is vooral zo dat ik mijn vrienden en familie heel erg ga missen, ondanks ik gewoon Skype en ander contact kan houden vind ik dat gewoon nog steeds heel moeilijk. Er zijn nu ook veel meer mensen en kinderen die naar mijn reis vragen of juist dat zeggen ''ik ga je gewoon verstoppen zodat je niet weg kan gaan" dan moet ik altijd wel lachen.

Ik vind het wel steeds moeilijker worden op bepaalde vlakken bijvoorbeeld met Ballet. Ballet doe ik al sinds dat ik heel klein ben, het is echt een hele grote hobby van mij. Ik kan natuurlijk onderweg geen les krijgen dat geld ook voor Gitaar waar ik op zit. Dat ga ik wel heel erg missen, maar ik blijf natuurlijk wel gewoon oefenen.

Ik vraag me ook best wel veel af hoe het gaat zijn volgend jaar, het is natuurlijk heel erg anders dan hoe het nu is. Ik heb gewoon zoveel vragen die nog door mijn hoofd gaan die ik wil weten! Het komt gewoon zo dichtbij allemaal, ik denk ook heel veel na over hoe het gaat zijn. Misschien moet ik dat wel helemaal niet doen en het gewoon laten gebeuren...... maar daar is het gewoon te spannend voor.

School

Na maanden lang overleggen met het MLA kwamen we op de conclusie dat, we de school via een andere manier moesten regelen. We besloten om het via de Wereldschool te doen, ik heb vrijdag ook al mijn boeken binnen gekregen. Tot mijn verbazing zaten er ook natuur- en scheikunde proefjes bij dat vond ik wel heel leuk. 

Gisteren besloot ik om alle boeken te gaan controleren alles klopte gelukkig, voor de meeste vakken heb ik dezelfde boeken die ik ook op het MLA gebruikt heb. Er zitten ook Nederlandse, Franse en Engelse leesboeken in die ik moet lezen. Het gaat maar door ik heb zelfs een rekenmachine en passer gekregen, maar dat mag ook wel voor dat geld...

Ik krijg onderweg natuurlijk geen Drama, Muziek, Teken of Textiel dat vind ik wel heel er jammer. Ik heb ook overlegd met mijn lesgevende docenten op het MLA en die willen wel opdrachten meegeven die ik onderweg kan doen.

Ongelukje

Ik had een verjaardagsfeestje van een hele goede vriendin. We gingen ons lekker uitleven bij Bounz. Bounz is een soort "springpaleis" met allerlei trampolines. Ik had er heel erg zin in.

Kortom echt iets voor mij, lekker druk doen. Totdat...


Een Duits jongetje springt op mijn trampoline, ik kom verkeerd terecht en mijn enkel klapt dubbel. Omdat de trampoline nog heen en weer ging spring ik nog 2x op die dubbelgeklapte enkel.

Dus wij naar de eerste hulp en ja hoor, mijn enkel is gebroken. Eerst een spalk erom voor een week en gisteren heb ik ander gips gekregen. Dit moet er 2 weken om zitten en dan mag het er af. Na die 2 weken krijg ik weer ander gips, echt loopgips. Dus daar ben ik nog wel een paar weken zoet mee.

Onze reis

Het is nu nog 78 dagen voordat we weggaan het wordt steeds spannender, maar het komt goed.
We slaan nu al elke keer boodschappen in. We proberen het zoveel mogelijk in etappes te doen anders is het meteen zoveel tillen. Vandaag zouden we alleen knakworsten en cola halen, maar we eindigden met pasta, rijst, pesto, tomatenblokjes, augurken enzovoort enzovoort.
We hebben nog een hele lijst met eten dat we willen inslaan.

School

Op school beginnen we nu bijna aan het laatste blok, maar ik krijg deze week ook al mijn boeken voor het volgend schooljaar. Dus als ik klaar ben met het laatste blok ga ik gewoon aan het tweede jaar beginnen.
Ik mis mijn vriendinnen nu al ook al zijn we nog niet eens weg. Gelukkig kunnen we gewoon contact houden via skype, whatsapp en nog allerlei andere social media.